Γιατί το Ενεργειακό Πιστοποιητικό δεν είναι απλά ένα «χαρτί» για να πουλήσω ή να ενοικιάσω ένα ακίνητο…

Στο «σκαμνί» του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου οδηγείται και πάλι η Ελλάδα, αυτή τη φορά γιατί φέρεται να μην έχει πάρει μέτρα για την εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια.

Οι Βρυξέλλες εισηγούνται την επιβολή ημερήσιου προστίμου 29.145,6 ευρώ, που θα μετράει από την ημέρα της πρωτόδικης καταδίκης και ώς τη συμμόρφωση με το κοινοτικό δίκαιο.

Με βάση την τελευταία κοινοτική οδηγία, η χώρα μας όφειλε να έχει θεσμοθετήσει ώς την 1η Ιουνίου 2014 επιχειρησιακό πρόγραμμα και κίνητρα με στόχο τη μείωση της κατανάλωσης ενέργειας στον κτιριακό τομέα κατά 20% ώς το 2020.

Εως τώρα δεν έχει ενημερώσει επίσημα τις Βρυξέλλες για τις ενέργειές της, σε έναν τομέα που είναι ιδιαίτερα «σπάταλος» και παρά την οικονομική κρίση εξακολουθεί να απορροφά το 40% του συνόλου των ενεργειακών πόρων.

Η κοινοτική οδηγία αφορά κυρίως τα δημόσια κτίρια (γραφεία υπουργείων, οργανισμών, σχολεία κ.λπ.), που πρέπει να υλοποιήσουν πρόγραμμα παρεμβάσεων για τη μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης, ενώ για τις ιδιωτικές οικοδομές προτείνεται η θέσπιση φορολογικών κινήτρων.

Έτσι, λοιπόν, με την έκδοση Πιστοποιητικών Ενεργειακής Απόδοσης, είμαστε σε θέση να εξετάζουμε πόσο ενεργοβόρο είναι ένα κτίριο και να επεμβαίνουμε σε αυτό ώστε να το βελτιώσουμε. Σίγουρα, προγράμματα όπως το «Εξοικονομώ κατ οίκον» δίνουν ένα επιπλέον κίνητρο για επεμβάσεις εξοικονόμησης ενέργειας, αλλά πολλές φορές η απόσβεση των επεμβάσεων αυτών είναι τόσο σύντομη που αξίζει τον κόπο να γίνει και με ιδίους πόρους.